القاب امیرالمومنین

مجموعه ای از القاب امیرالمومنین علیه السلام که تقریبا به صورت مسجع ردیف شده است:

 

اعلی حضرت - قدرقدرت - شاه قوی شوکت - ماه طلعت - خورشید رایت -سلطان اولیا - سخن گذار منبر سلونی - سرور مطلبی - ابن عم نبی - درهل اتی - مهر برج انما - شهسوار لا فتی - پیشوای انبیا - سید الاوصیا - عماد الاصفیا - رکن الاولیا - عروه الوثقی - کلمه الحسنی - ایه الله العظمی - اول مظلوم عالم - خیرالمومنین - امام المتقین - امام العارفین - اول العابدین - مولی الموحدین - امام الثقلین - رییس الموحدین - سید المتقین - زین الموحدین - ازهد الزاهدین - مولی الکونین - ابوالحسنین - امیرالبرره - قاتل الفجره - امیر عوالم - امیرالمومنین - امام المسلمین - عمود الدین - یعسوب الدین -حبل الله المتین - لنگر اسمان و زمین - جان جهانیان - سرالاسرار - نورالانوار - امام الاطهار - ولی الجبار - نعمت الله علی الابرار - نقمه الله علی الفجار - نباء عظیم - صراط المستقیم - قران کریم - علم اعلام - دریای قمقام - معدن اسرار - نورالانوار - شکننده اصنام - اصل قدیم - فرع کریم - امام حلیم - جنب الله المکین - قیم دین - یدالله الباسطه - نورالله المبین - اذن الله الواعیه - عین الله الناظره - سیف الله المسلول - اسم الله الاعظم - قران الاکرم - صاحب عصا و میسم - شهاب الثاقب - مفرق الکتایب - نقطه دایره المطالب - محی السنه - ابوالایمه - کاشف الغمه - سید الامه - سنی الهمه - قابض الارواح - صاحب لوا - نقطه زیر با - رایة الهدی - باب الهدی - مصاحب انبیا - معلم جبرییل - امیر میکاییل - حاکم عزراییل - سید البشر من ابی فقد کفر - حاکم یوم الدین - غیاث المستغیثین - امان الخایفین - دعای جوشن کبیر - حبیب الله العالمین - سیدالعرب والعجم - خیرالبشر - وجه الله - عین الله - اذن الله - لسان الله - یدالله - باب الله - سیف الله - سرالله - ثارالله - نورالله - روح الله - شمس الله - غیرت الله - قدرت الله - ولی الله - خلیفة الله - عبدالله - اسدالله الغالب - غالب کل غالب - مظهر العجائب - مصدر الغرائب - ابوتراب - زوج بتول - وصی رسول - قائدالغر المهجلین - لنگر آسمان وزمین - نفس الرحمان - نفس الرسول - باب حطه - صدیق اکبر - فاروق اعظم - مولودکعبه - قسیم النار والجنه - صاحب ذوالفقار - شهید محراب - کننده ی در خیبر - حیدر صفدر - حیدر صف شکن - مولای - سیدی - ابی - قائدی - امامی - حافظی - ناصری - دلیلی - ولیی - صاحبی - شافعی - نور عینی - دینی - مالی - اولادی - حیاتی - مماتی - لیله الدفنی - سوالی و جوابی - نکیری و منکری - بشیری و مبشری - برزخی -وادی السلامی - قیامتی - حشری - نشری - حسابی - کتابی - میزانی - صراطی - مرصادی - جنتی

یاجمیع نعماتی و لحظاتی و احوالی

علی ابن ابیطالب صلوات الله و سلامه علیه 

یک روش داستان گویی موثر و جذاب برای کودکان و نوجوانان

بسم الله الرحمن الرحیم

غدیر 1435

دزد رو پیدا کن!

طرح کلی: انتخاب داستانهائی که توسط خارجی ها از کلام اهل بیت علیهم السلام استخراج شده و به نام خودشان به ثبت رسیده است.

توضیح: در بسیاری ازموارد در برنامه های ماندگاری که در زمینه کودکان ساخته شده است اصل آن کار از فرهنگ ائمه استخراج شده است و حتی در بعضی موارد جزئیات نیز منطبق بر سیره اهل بیت علیهم السلام است. لذا تولید یک برنامه در راستای افشای این گرته برداری می تواند نوعی ضد حمله باشد چرا که به علت ماندگاری آن برنامه در ذهن کودکان توضیحات جدید پیرامون سیره اهل بیت نیز ماندگار خواهد شد.

مثال 1: در برنامه آی کیو سان در یکی از قسمت ها به تقسیم 17 اسب بین سه نفر می پردازد که باید به نسبت یک نهم و یک ششم و یک سوم تقسیم شود. این تقسیم جزء قضاوت های مشهوره امیرالمومنین است که بین سه برادر شترهای به جا مانده از پدرشان را به همین نسبت تقسیم می کنند.

مثال 2: قالیچه ی علاءالدین که نوعی وسیله پرنده می باشد. تاریخچه این قالیچه فقط منحصر به یک داستان درباره امیرالمومنین علیه السلام است و حتی در مورد حضرت سلیمان نیز تخت پرنده بوده نه قالیچه.

با توجه به موارد فوق به وسیله یکی از روش های زیر می توان برنامه جذابی تولید کرد.

الف ـ پخش قسمتی از کارتون و بعد توضیح پیرامون آن.

ب ـ توضیح دادن کارتون و یاد آوری آن به بچه ها و بعد ارائه مطالب.

ج ـ بیان داستان به سبک نقالی و بعد نمایش اصل کارتون و ایجاد یک پرسش که "کی از رو کی کپی برداشته؟"

البته در تمام موارد باید ابتدا وجه تقدم تاریخی اهل بیت علیهم السلام بطور کامل تبیین شود تا تصور اشتباه نشود.

نمایشنامه. احترام به والدین

نمایشنامه احترام به والدین

 

 

شخصیت ها :       1 . راوی            2 . مرد              3 . پیرمرد

......................................................................................................................................................................................

 

راوی:   بسم الله الرحمن الرحیم ، سلام و صد سلام به همه شما بچه‌های خوب و زرنگ. امیدوارم که حالتون خوب باشه و عید نیمه شعبان به همتون خوش گذشته باشه و یاد و خاطر خوش اون همیشه در ذهنتون باقی بمونه.

بله گل‌های خوشگلم، امروز هم ما با یک  قصه در خدمت شمائیم . قصه ای که نامش هست :«حرمت پدر را نگه دار».

پس خوب حواستونو جمع کنید و به قصه امروز حسابی گوش بدید و ببینید از اون چه نتایج آموزنده‌ای می‌تونید بگیرید.

بله دوستان، راویان اخبار ناقلان احوال وطوطیان شیرین شکن شیرین گفتار ، گردونه کلام را این طور به گردش در آورده اند که: فرستاده پیامبر عجله داشت و می بایست هر چه زود تر پیغام پیامبر را به مرد می رساند . او آن قدر اسب سیاهش را هِی کرد تا بالاخره به خانه مرد رسید. خانه او در یکی از محله های شهر مدینه بود . فرستاده ، فوری از اسب پایین پرید. در خانه باز بود. سرش را داخل خانه  بُرد و داد زد : کسی در خانه نیست؟   ناگهان صدای خروس خانه بلند شد.   قوقولی قوقو.... او دوباره داد زد صاب خونه؟ خدمتکار پیری بیرون آمد. فرستاده گفت: به آقایت بگو زود به مسجد بیاید که پیامبر منتظر اوست. مرد که از پشت در صدای او را شنیده بود ، فوری بیرون آمدو پرسید:

مرد :   پیامبر با من کار دارد چه کاری؟  

راوی :  فرستاده جواب داد:  من بی اطلاعم . ایشان در مسجد نشسته اند تا بیایی. زود باش!

مرد با عجله سوار اسب زیبایش شد و همراه فرستاده به مسجد رفت .تا پا به مسجد گذاشت پدر پیرش را دید که کنار پیامبر نشسته است. عصبانی شد در دلش گفت :

مرد :   ای وای!! دوباره سرو کلّه پدر غرغروی من پیدا شد. انگار نمی خواهد دست از سر من بردارد.

راوی :  مرد  سلام کرد و با غرور جلوی آن ها نشست . عبا و قبایش به زور شکم بزرگش را می پوشاند. پیامبر فرمودند:  ای جوان پدرت از تو به من شکایت کرده است چرا خرج او را نمی دهی؟ پدر پیر او، با ناراحتی نگاهش می کرد. مرد که خیلی عصبانی شده بود گفت :

مرد :   ای رسول خدا من پولی ندارم که به او بدهم . دارایی من خیلی کم است حتی برای خانواده و خدمتکار هایم نیز کافی نمی شود.

 راوی :  ناگهان پدر پیر او وسط حرفش پرید و گفت :

پیرمرد :   دروغ می گوید من خبر دارم که پسرم انبار بزرگی دارد که پر ازخرما ، گندم ، جو و کشمش است. راوی :  مرد عصبانی شد. دندان هایش را به هم کشید.خواست سر پدرش  داد بزند اما از پیامبر  ترسید. فوری بلند شدو با تندی گفت:

مرد :  نه این طور نیست. من راست می گویم.من هیچ مال وثروتی ندارم.

راوی :  پیامبر که تا آن لحظه ساکت بودند فرمودند: من خرج این ماه پدرت را می دهم. اما از ماه دیگر تو خرج او را بده! مرد زیر لب غر زد. پیامبر بلند شدند. پیر مرد به کمک عصای خود ، از جایش بلند شد. کمرش خمیده بود وبه سختی راه می رفت. لباس هایش نامرتب وکهنه بود. لب هایش ترک های  زیادی داشت . انگار چند روزی بود غذای درست وحسابی نخورده بود. با اینکه پسرش با او تندی می کرد ، ولی او باز هم با محبت به او نگاه می کرد. چشم های مرد ، اخم آلود شده بود. پیامبر اسامه را صدا زدند .و باو فرمودند صد درهم به این پیر مرد بده!  پیر مرد با خوشحالی  کیسه ی پول را گرفت و برای پیامبر دعا کرد. مرد با ناراحتی از مسجد بیرون رفت.

بله دوستان عزیز یک ماه گذشت. و دوباره پیر مرد نفس نفس زنان، در حالی که عصا به زمین می زد ، به نزدیک پیامبر رفت. سلام کرد وبا گریه گفت:

پیرمرد :  همه ی پولم تمام شد ، اما پسرم اصلاً به سراغم نیامد.

 راوی :  ابر غم بر صورت پیامبر سایه انداخت. پیر مرد با دستمال کهنه ای چشم های خود را پاک می کرد و ادامه داد: وقتی با این حال و روز  بد ،  به سراغ او رفتم،  نه تنها هیچ کمکی به من نکرد بلکه  مرا به خانه اش نیز راه نداد!!

راوی :   پیامبر دوباره یک نفر را به دنبال او فرستادند . مرد به مسجد آمد ، تا پیامبر را دید ، با ناله گفت:

 مرد :   گفتم که... باور کنید که من مال وپول اضافه ندارم. من نمی توانم به پدرم کمک کنم ! من توی مخارج خودم هم مانده ام!!

راوی :   پیامبر با ناراحتی گفتند : تو دروغ می گویی! مرد گفت :

مرد :  نه ، من دروغگو نیستم !

راوی :  پیر مرد آه وناله کرد و گفت:

پیرمرد :  پسرم ! چرا سر عقل نمی آئی و از خدا نمی ترسی؟

راوی :  پیامبر فرمودند ای مرد، بدان که وقتی شب فرا برسد، حال و روز تو از پدرت بد تر می شود و از او فقیر تر و محتاجتر می شوی!! مرد ، خنده ای کرد و با بی اعتنائی از مسجد بیرون رفت.پیرمرد با نگرانی دنبالش رفت و صدایش زد.اما  او که مغرور تر از همیشه شده بود، سوار اسب خود شد و با بی اعتنائی به حرف پیامبر و پدرش از آنجا دور شد.

تازه شب از راه رسیده بود که درِ خانه مرد به صدا درآمد . خدمتکار مرد در را باز نمود و سپس سراسیمه  و پریشان به اتاق مرد رفت وگفت :آقا ! چند تا از همسایه ها با شما کار دارند. مرد دَم در رفت . یکی از همسایه ها گفت : کجائی مرد ؟! چرا به انبارت  سَر نمیزنی؟ انبار بزرگ مرد در کنار خانه های آنها بود. مرد با تعجب پرسید :

مرد :   مگر انبار من چه شده؟

راوی :  یکی دیگر از همسایه ها گفت بوی گندی از آن بلند شده و همه ما را آزار می دهد زود تر بیا و در آن را باز کن ببین چه شده ؟ ما از بوی گند آن داریم مریض می شویم. دل مرد لرزید  گویا آسمان بر سر اوخراب شده بود. او فوری  به همراه همسایه ها وخدمت کارهای خود به طرف انبار رفت. وقتی در انبار را باز کرد  از بوی گندی که می آمد همه عقب رفتند و جلوی بینی خود را گرفتند. اما مرد با پارچه ای  بینی و دهانش را گرفت و داخل انبار شد. وقتی خوب نگاه کرد متوجه شد که همه خرماها ، گندم ها ، جو ها و کشمش هایش گندیده و فاسد شده اند. ناگهان فریادش بلند  شد و شروع کرد خودش را زدن  و مرتب می گفت :

مرد :   ای وای بد بخت شدم!!  ای وای بیچاره شدم!!  ای  داد!!  ای هوار!!  ای بیداد!!  ای وای!!  ای داد.. راوی :  خوب بسه دیگه توام! چرا اینقدر جو گیر شدی ؟؟  انگار داریم قصه تعریف می کنیما.

بله بچه های عزیزمرد مغرور و خسیس قصه ما، بالاخره مجبور شد کارگرهای زیادی را به آنجا بیاورد تا جنس های گندیده را به بیرون از شهر مدینه ببرند. او پول کمی در خانه داشت چرا که با همه پولش آن جنس ها را خریده بود تا موقعی که گران شدند آنها را بفروشد . انبار را هم از یکی ثروتمندان شهر اجاره کرده بود. مرد مجبور شد فرشهای خانه اش را بفروشد تا مزد آن همه کارگر را بدهد.

بالاخره انبار خالی شد و مرد با حسرت به طرف خانه اش رفت. وقتی وارد خانه شد صدای گریه همسرش بلند شد . مرد فهمید که دیگر هیچ پول و ثروتی برایش باقی نمانده است . مرد از غصه بیهوش شد و بر زمین افتاد . مرد از این ناراحتی  وغصه مریض شد و در بستر افتاد. وقتی خبر فقر و بیماری او به رسول خدا صلی الله علیه و آله رسید فرمودند:

ای کسانی که پدر و مادر های خود را اذیت می کنید از سرگذشت این جوان عبرت بگیرید و بدانید همان طور که  در دنیا ثروت  او از بین رفت و مریض شد در آخرت هم به عذاب جهنم گرفتار خواهد شد.

 

خب این هم از قصه ی امروز، امیدوارم که خسته نشده باشید. ما هم کم کم بریم که نوبت برنامه های بعدی فرا رسیده است پس تا یه جشن دیگه ، یه  قصه دیگه و یه دیدار دیگه دست حق یارتون علی  نگهدارتون

 

 

متن ادبی ویژه عید غدیر

این متن ها را مجری برنامه می توناد در ابتدای شروع برنامه استفاده کند.

البته در خلال برنامه توسط یکی از افراد نیز به صورت دکلمه قابل اجرا است.

 

1ـ

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین و الائمة المعصومین علیهم السلام

خواستم تو را ماه بنامم. دیدم که ماه درخشش کوچکی از چشمان توست که شبهای زمین را با آن روشن می‌کنی.

خواستم تو را خورشید بنامم. دیدم خورشید سکه ی طلائی است که هر روز از جیب شرقی ات در میاوری و دور سر عالم میچرخانی و در جیب غربی ات می گذاری تا بلا را از سر عالم دور کنی.

خواستم تو را ابر بنامم. دیدم که همه ابرها لطافت یه بازدم نفس توست وقتی تسبیح را می گوئی.

خواستم تو را دریا بنامم. دیدم که هفت دریا تنها قطره ای از اشک چشمان توست که با دیدن یتیمان جاری می شود.

خواستم تو را کوه بنامم. دیدم تمام عظمت کوه در مقابل یک گره ابروان تو در جنگ کاهی بیش نیست.

هر چه گفتم دیدم تو از همه بالاتری پس من هم تو را به همان اسمی می خوانم که خدایت تو را با آن اسم صدا زد.

سلام بر تو ای بلند مرتبه. سلام برتو ای علی.

 

2ـ

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین و الائمة المعصومین علیهم السلام

نمیدانم او کیست!

شاید او ادم است.که در همه جا اولین است.

شاید نوح است. که هر وقت غضب میکند دشمنش را آب می کند.

شاید ابراهیم است.که هر غریبه که می آمد مهمان خانه ی او می شد.

شاید سلیمان است. که اینطور بر همه قلبها حکومت میکند.

شاید داوود است. که در همه جنگ ها پیروز می شود.

شاید عیسی است. که اینقدر با همه مهربان است.

شاید موسی است. که همیشه با خدایش در حال مناجات است.

نمیدانم کیست! اما میدانم که پیامبر اکرم درباره او فرمودند که او آقای همه مومنان است. و میدانم که پیامبران از همه مومن تر هستند پس او امیر همه پیامبران است.

سلام بر تو ای امیرالمومنین

 

3ـ

بسم الله الرحمن الرحیم

حمد و سپاس بی پایان بر خداوند منان. خالق زمین و آسمان. پدیدآورنده جهانیان. فرستنده پیامبران و برگزیننده امامان.

و بعد از آن سلام و صلوات بی کران بر حضرت خاتم پیامبران و برترین مخلوقان، محمد مصطفی صلی اللهعلیه و آله وسلم و بر خاندان پاک او از امامان، اولشان امیرمومنان و آخرینشان حضرت صاحب الزمان.

ای دل ز همه خوشتر با مهر علی سازیم

جان در ره این مقصود جانانه در اندازیم

هستیم گدای او بر جمله سرافرازیم

در حلقه مستانش با نغمه هم آوازیم

هر کس به کسی نازد ما هم به علی نازیم

الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین و الائمة المعصومین علیهم السلام.

مخمس مدح امیرالمومنین

مخمس استاد محمد سهرابی (معنی زنجانی) در مدح امیرالمومنین

 

 

آموخت تا که عطر ز شیشه فرار را

آموختم فرار ز یاران به یار را

دل می کشید ناز من و درد و بار را

کاموختم کشیدن ناز نگار را

پس می کشم به وزن و قوافی خمار را

***

گیرم که کرد خواب رفیقان مرا کسل

گیرم که گشت باده ز خستگی خجل

گیرم که رفت پای طرب تا کمر به گل

ناخن به زلف یار رسانم به فتح دل

مطرب اگر کلافه نوازد سه تار را

***

باید که تر شود ز لب من شراب خشک

باید رسد به شبنم من آفتاب خشک

دل رنجه شد ز زهد دوات و کتاب خشک

از عاشقان سلام تر از تو جواب خشک

از ما مکن دریغ لب آب دار را

***

شد پایمال خال و خطت آبروی چشم

از باده شد تهی و پر از خون سبوی چشم

شد صرف نحوه نگهت گفتگوی چشم

گفتی بسوز در غم من ای به روی چشم

تا می درم لباس بپا کن شرار را

***

بازار حُسن داغ نمودی برای که؟

چون جز تو نیست پس تو شدستی خدای که؟

آخر نویسم این همه عشوه برای که؟

ما بهتریم جان علی یا ملائکه

ما را بچسب نه ملک بال دار را

***

این دست پاچگی ز سر اتفاق نیست

هول وصال کم ز نهیب فراق نیست

شرح بسیط وصل به بسط و رواق نیست

اصلاً مزار انور تو در عراق نیست

معنی کجا به کار ببندد مزار را

***

با قل هو الله است برابر علی مدد

یا مرتضی است شانه به شانه به یا صمد؟

هستند مرتضی و خدا هر دو معتمد

جوشانده ای ز نسخه عیسی ست این سند

گر دم کنند خون دم ذوالفقار را

***

ظهر است بر جهاز شتر آفتاب کن

خود را ببین به صفحه آب و ثواب کن

این برکه را به عکسی از آن رخ شراب کن

از بین جمع یک دو ذبیح انتخاب کن

پر لاله کن به خون شهیدان بهار را

***

مَن لی یَکون و حَسبُ یکونُ لدهره حَسْب

با این حساب هر چه که دل خواست کرد کسب

چسبیده است تیغ تو بر منکر نچسب

از انتهای معرکه بی زین گریزد اسب

دنبال اگر کنی سر میدان سوار را

***

کس نیست این چنین اسد بی بدل که تو

کس نیست این چنین همه علم و عمل که تو

کس نیست این چنین همه زهر و عسل که تو

احمد نرفت بر سر دوش تو بلکه تو

رفتی به شان احمد مکی تبار را

***

از خاک کشتگان تو باید سبو دمد

مست است از نیام تو عمر بن عبدود

در عهد تو رطوبت مِی، زد به هر بلد

خورشید مست کرد و دو دور اضافه زد

دادی ز بس به دست پیاله مدار را

***

مردان طواف جز سر حیدر نمی کنند

سجده به غیر خادم قنبر نمی کنند

قومی چو ما مراوده زین در نمی کنند

خورشید و مه ملاحظه ات گر نمی کنند

بر من ببخش گردش لیل و نهار را

***

دانی که من نفس به چه منوال می زنم

چون مرغ نیم کشته پر و بال می زنم

هر شب به طرز وصل تو صد فال می زنم

بیمم مده ز هجر که تب خال می زنم

با زخم لب چه سان بمکم خال یار را

***

امشب بر آن سرم که جنون را ادب کنم

بر چهرهٔ تو صبح و به روی تو شب کنم

لب لب کنان به یاد لبت باز تب کنم

شیرانه سر تصرف ری تا حلب کنم

وز آه خود کشم به بخارا بخار را

***

خونین دلان به سلطنتش بی شمار شد

این سلطه در مکاشفه تاج انار شد

راضی نشد به عرش و به دل ها سوار شد

این گونه شد که حضرت پروردگار شد

سجده کنید حضرت پروردگار را

***

آن که به خرج خویش مرا دار می زند

تکیه به نخل میثم تمار می زند

تنها نه این که جار تو عمار می زند

از بس که مستجار تو را جار می زند

خواندیم مست جار همین مستجار را

***

از من دلیل عشق نپرسید کز سرم

شمشیر می تراود و نشتر ز پیکرم

پیر این چنین خوش است که هست در برم

فرمود: من دو سال ز ایزد جوان ترام

از غیر او مپرس زمان شکار را

***

از عشق چاره نیست وصال تو نوبتی ست

مُردن برای عشق تو حکم حکومتی ست

آتش در آب می نگرم این چه حکمتی ست

رخسار آتشین تو از بس که غیرتی ست

آیینه آب می کند آیینه دار را

***

زلفت سیاه گشته و شد ختم روزگار

خرما ز لب بگیر و غبار از جبین یار

تا صبح، سینه چاک زند مست و بی قرار

خورشید را بگو که شود زرد و داغ دار

پس فاتحه بخوان و بدم روزگار را

***

یک دست آفتاب و دو جین ماه می خرم

یک خرقه از حراجی الله می خرم

صدها قدم غبار از این راه می خرم

از روی عمد خرقه کوتاه می خرم

با پلک جای خرقه بروبم غبار را

***

یک دست آفتاب و هزاران دو جین بهار

یک دست ماه و بهاران هزار بار

یک دست خرقه انجم پولک بر آن مزار

یک دست جام باده و یک دست زلف یار

وقت است تر کنم به سبو زلف یار را