توجه داشته باشید که هر سطر از این شعر یک بیت کامل است.
هاء عَلیٌّ بَشَرٌ کیفَ بَشَر رَبّهُ فیه تَجَلَّی و ظَهَر
علی آمد بشر اما چه بشر بشری کوست خدا را مظهر
هو و المَبَدءُ شَمسٌ و ضیاء هو و الواجِبُ نورٌ و قَمَر
علی و حق چو ضیاء و خورشید علی و حق به مثل نور و قمر
لَیسَ من أذنَبَ یَوماً بِإمام کَیفَ مَن أشرَکَ دهراً و کَفَر
هر که روزی گنه آرد نه سزاست به امامت چه رسد کفر سیه
مَن کَمَن هَلَّلَ فی مَهدِ صَبیٰ أو کَمَن کَبَّرَ فی عَهدِ صَغَر
که به گهواره بگفتا تهلیل یا که تکبیر به ایام صغر
مَن لَه صاحِبَة کَالزهراء أو سَلیلٌ کَشُبَیرٍ و شُبَر
إذ أتی أحمد فی خُمّ غَدیر بِعَلیّ و عَلی الرَّحلِ نَظَر
باز چون گشت محمد به غدیر با علی شد به فراز منبر
قال مَن کُنتُ أنا مَولاه فَعَلیّ لَه مولا و مَفَرّ
یا علی عَبدُک یَغدو و یَروح مِن مَعاصیه بِخَوفٍ و خَطَر
یا علی بنده ات ام در شب و روز باشد از خوف معاصی به خطر
طال ما یَأمَلُ مِنکَ نَظَراً هل أتیٰ مُرتَقِبٌ مِنکَ نَظَر
دیرگاهیست امیدش نگهی است از تو آیا رسد اینش آخر
لزَراری کَصَلاة و سَلام شارقٌ عالمَ مَولا هُمَزه
باد بر آنِ کرامت صلوات تا که خور میزندن از مشرق سر
